Bij mij op het rijtje woonde een
buurman die in tweedehands auto's handelde. Soms moest zo'n
auto opgeknapt worden en mochten zijn zoon en ik, beiden 12
jaar oud, weleens helpen. Dan moesten we een auto uitvegen,
wassen en poetsen en dan ging de buurman zo snel hij kon met
de auto naar de automarkt.
Op een gegeven moment kocht
iemand een auto bij de buurman en hij wilde deze auto in een
andere kleur gespoten hebben, maar de buurman had nog nooit
een auto gespoten. Maar dat zal de klant niet geweten
hebben. “Geen probleem” zei de buurman en hij vroeg de koper
welke kleur het moest worden. De koper hoefde daar niet zo
lang over na te denken, want dat moest zeegroen worden.
Zijn zoon en ik mochten de auto
voorbewerken. We kregen een emmer water en een pak vrij grof
waterproof schuurpapier. De buurman deed het één keer voor
en zei dat we het schuurpapier goed nat moesten houden en
lichtjes moesten schuren, want er mochten geen krassen in
het metaal komen.
Enthousiast begonnen we te
schuren, zo enthousiast, dat we de verflaag er op sommige
plaatsen helemaal af schuurden en hier en daar werden al wat
krasjes zichtbaar. De buurman wreef er met zijn handen eens
over heen en zei: “geen probleem jongens, die krasjes
vloeien met het spuiten wel dicht”.
Het spuiten moest gaan gebeuren
in een houten schuur aan de overkant van de weg, waar zijn
vader woonde en waar de hele dag door, allerlei andere
werkzaamheden verricht werden. De schuur was slecht verlicht
en aan stof was geen gebrek. Nadat we de ruiten, de wielen
en het nikkelwerk hadden afgeplakt, maakte de buurman de
verf op de juiste dikte en kon er gespoten worden.
Tegen de nacht was het spuitwerk
klaar en liep de buurman er met een looplamp nog even
langs.”Ziet er goed uit jongens”, zei de buurman.
Toen de auto de volgende dag
naar buiten ging, viel het toch wat tegen. De kleur was wel
groen, maar zeegroen? Ook waren er hier en daar wat krasjes
zichtbaar en waren er ook nog wat zakkers te zien.
De volgende dag kwam de koper de
auto ophalen. Toen hij naar de auto liep, stond hij
minutenlang naar de auto te kijken. Toen liep hij er omheen
en deed dat nog eens en ook begon hij over de auto te
wrijven.
Iedereen was doodstil, totdat de
koper de stilte verbrak………. en zei:
“Hij is mooi geworden h
