Menu

Home

Verhalen

Links

Gastenboek

   

De geschiedenis van de oude Rode Brug.

Volgens de archieven werd de Rode Brug in 1541 ten tijde van Karel V op kosten van de Stad Utrecht aangelegd om er met paard en wagen en te voet over te kunnen gaan. Gebruikers moesten tolgeld betalen. De Cartuizers van het nabijgelegen klooster Nije Licht (Nieuwlichtstraat) hoefden geen oordjes (stuivertje) tol te betalen. Zij hadden n.l. 800 meter van de Vecht gekanaliseerd / gegraven. Vanaf wijk C tot vlak bij de Rode Brug. Ook hun pachters en voetgangers waren vrijgesteld. Het onderhoud van de brug gaf vaak problemen. Op 28 augustus 1637 zakte de brug zelfs in en werd vervangen door een ophaalbrug. In de loop der geschiedenis heette de brug officieel de Hooglandse brug. Hoe de huidige naam tot stand is gekomen is niet bekend. Sinds de nieuwe brug was er al een brugwachter, die de brug moest ophalen voor de doorvarende schepen en verantwoordelijk was voor herstel van schade als boten de kant of de brug hadden geraakt. Circa 1870-1890 werd een nieuwe, dubbele ophaalbrug gebouwd. Ook werd er een brugwachtershuisje neergezet. Die brug was in mijn jonge jaren geel van kleur en deze heeft het in 1955 begeven toen er een zwaar beladen zandwagen door zakte en dat was het einde van de oude Rode Brug.

 

Gezicht op de oude Rode Brug vanaf de Jagerskade-Hoogenlanden W.Z.- Anthoniestraat (nu Loevenhoutsedijk).

Utrechts Nieuwsblad 7 april 1955.
Foto doorgezakte brug

Dit is de Rode Brug over de Vecht, die vanmorgen is bezweken. Een zware met zand beladen vrachtauto reed over het brugdek en daartegen bleek de brug, die op een lange staat van dienst kan bogen, niet meer bestand. De brugklappen werden dientengevolge naar omlaag gedrukt, doordat het Westelijke brugportaal door de zware last uit zijn verband werd gerukt. (Foto U.N.)

De brug viel er vanmorgen bij neer, bezweek onder 17 ton zand.

(van een onzer verslaggevers)

Dat de kruik zolang te water gaat tot hij breekt, werd vanmorgen weer eens bewaarheid, toen een zware met zand beladen vrachtauto van de slepersfirma Weber uit Utrecht de Rode Brug passeerde. Nu kan men bezwaarlijk een vrachtje van 17 ton vergelijken met de druppel water, die de emmer doet over lopen, maar toch was dit met de zwaarbeladen vrachtauto het geval. Jaar in, jaar uit reden de zware vrachtwagens en de bussen van de N.B.M. , welke laatste de geregelde dienst met Tienhoven en Westbroek onderhouden, over het plankendek van de Rode Brug zonder dat deze ooit één protest had laten horen.

Zo was de Rode Brug nu eenmaal. Haar plichtsgevoel bleek grenzeloos. De heren die het weten konden, hadden haar een maximum draagvermogen toe bedacht en dat gewicht moest zij torsen. Welnu , die oude, trouwe Rode Brug heeft zich zonder klachten en zuchten van haar taak gekweten tot zij er figuurlijk en letterlijk bij neerviel. Dat ogenblik was vanmorgen tegen 9 uur gekomen. Niets wees er op, dat een fataal moment was gekomen. Was dat wel het geval geweest dan zou de chauffeur van de Weber vrachtauto zich nog wel een keer hebben bedacht. In stilte heeft de brug mogelijk nog wel eens gedacht aan het gevleugelde woord van Admiraal Michiel Adriaansz…. de Ruijter, die, toen in een vergadering van de staten werd medegedeeld dat men op de vloot ging bezuinigen, zeide: ,, Als de heren hun vlag willen wagen, waag ik mijn leven. Want ook de Rode Brug heeft in stilte haar leven gewaagd”.

Omstreeks kwart voor negen bezweek zij. Het brugdek werd door een zware last naar beneden gedrukt. De beide kleppen werden nog slechts vastgehouden door de stevige stalen spieën, welke voorkwamen dat brugdek plus vrachtauto in het groene water van de Vecht plompten…. Slechts voetgangers mochten van nu af aan over de brug. Men constateerde dat het westelijk brugportaal was ontzet. Persoonlijke ongevallen kwamen niet voor. Zelfs de met de hand beladen auto kon de vaste walkant nog bereiken. Zo spoedig mogelijk zal met het voorlopig herstel worden begonnen, maar de Rode Brug zal nu wel afgekeurd worden voor zware arbeid……. Voor voetgangers en indien nodig voor fietsers, zal een overzetgelegenheid worden ingesteld, zolang de herstelwerkzaamheden zullen duren. Maar zware vrachtauto's en autobussen zal men wel niet meer over de Rode Brug zien rijden. Dit is geweest.

Wilt u reageren op dit verhaal klik dan hier

Terug naar verhalen.

 

 

|| Gerard van Veenendaal/Thea van Hoeijen || Copyright© 2012 || disign by Ron ||