Menu

Home

Verhalen

Links

Gastenboek

 

 

 

  (Ingezonden door Peter Velo, Nieuwegein.)

“Rooie Brugger”

Mijn jeugd heb ik doorgebracht aan de Hogelanden WZ, zo’n 100 meter vanaf de politiepost aan de Rode Brug. Mijn vader was pianist/dirigent, welbekend in de buurt en geboren aan de Vinkenkade aan de oostzijde van de Vecht, naast de dakpannenfabriek.

Ik heb de bewuste politiepost menigmaal aan de binnenkant mogen bekijken, want als een agent je pakte voor de één of andere ‘misdaad’ dan mocht je strafregels schrijven op het politiebureau en je ouders konden je daar dan komen ophalen.

De agenten werden in die jaren regelmatig opgetrommeld als er een vechtpartij of iets anders aan de gang was aan de overkant van de post, de Jagerskade, waar in die tijd Café Murk nog zat. Later, na een brand, is Murk verhuisd naar de Anton Geesinkstraat.

De arbeiders werden in de jaren 50/60 wekelijks contant uitbetaald en vrij vaak werd dat bedrag bij Murk direct omgezet in sterke drank. Soms in die mate, dat men straalbezopen langs de Vecht naar huis liep.

Dat resulteerde er dan in dat men zwalkend langs de walkant, een glooiende graskant zonder hek, naar huis liep, en er regelmatig iemand in de Vecht viel en luid schreeuwde om hulp. In die tijd kon bijna niemand zwemmen. De politie van de post Rode Brug had hiervoor bij de brug een lange stok met een haak die gebruikt werd om de man (soms een vrouw) op het droge te trekken.

In die tijd waagden politieagenten zich slechts aan de overkant van de Rode Brug, dus aan de oostzijde, als zij minimaal met zijn tweeën waren. De oostzijde met o.a. de Hoogstraat, Anthoniedijk, Loevenhoutsedijk en Pijlstraat stond nogal bekend om zijn losse handjes. Als je vertelde dat je bij de Rode Brug woonde, was je een “Rooie Brugger”, wat niet bijster lovend voor je was.

Je werd vrijwel direct geassocieerd met het Zandpad en dus de hoeren. Vechtpartijen werden meestal in der minne geschikt, aangifte werd vrijwel nooit gedaan. Ik heb er een prettige jeugd gehad en heb er zelfs geen moeite mee ook nu nog te zeggen: Ik was en ben een “Rooie Brugger!”

Op de 1e foto staat naast het hoge huis links, het (witte) huis van mijn opa, dat ook het geboortehuis van mijn vader was aan de Vinkenkade.

Op de tweede foto de Rooie Brug, met uiterst links het witte huis, mijn geboortehuis aan de Hoogelanden westzijde, deze foto's zijn van begin 1900. Op foto 4 met mijn broer en zus voor ons huis aan de Hoogelanden Westzijde, aan de rand van de Vecht. Ik ben de kleine rechts. Die foto is van 1948, op de achtergrond de dakpannenfabriek aan de Vinkenkade. De foto's 3 en 5 zijn van mijn vader, de pianist/dirigent, foto uit 1978, en mijn opa, foto uit 1955, de laatste woonde aan de Vinkenkade.

Foto 1.

Foto 2.

 

Foto 3

Foto 4

Foto 5

 

 Wilt u reageren op dit verhaal klik dan hier

Terug naar verhalen.

 

 

 

|| Gerard van Veenendaal/Thea van Hoeijen || Copyright© 2012 || disign by Ron ||